pH آب عامل اصلی خوردگی آن است ، که اساساً معیاری برای تخریب آب نسبت به فلزات سیستم های توزیع آب است. آب خورنده قابلیت حل شدن فلزات ، عمدتا مس و سرب ، در سیستم لوله کشی را دارد که متعاقباً باعث افزایش غلظت فلز در آب آشامیدنی می شود و منجر به مشکلات مختلف مرتبط با سلامتی می شود.
آب اسیدی با pH کمتر از 7 در مقایسه با آب قلیایی خورنده تر است. به همین دلیل ، تصفیه آب با مواد شیمیایی قلیایی برای افزایش pH آن یکی از بهترین اقدامات کاهش خوردگی آب در نظر گرفته شده است.
آب قلیایی می تواند با الکترولیز آب تولید شود که اجزای اسیدی و قلیایی آب را از هم جدا می کند. آب طبیعی که از میان سنگ ها عبور می کند ، مواد معدنی را نیز جمع می کند و ماهیتاً قلیایی می شود. به همین ترتیب ، آب الکترولیز شده می تواند از مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم نیز تولید شود که بسیار با هیدروژن اشباع شده اند.
این نوع خاص از آب به آب کاهش یافته قلیایی معروف است.
بسیاری از مطالعات اثرات مفید مصرف آب قلیایی بر سلامتی را ادعا کرده اند. به عنوان مثال ، مشاهده شده است که تجویز خوراکی آب یونیزه قلیایی باعث کاهش سطح گلوکز ، کلسترول و تری گلیسیرید در خون می شود و با سرکوب تولید رادیکال های آزاد در موشهایی که با اختلال متابولیک ایجاد می شوند ، عملکرد متابولیک را بهبود می بخشد. همچنین از سلولهای بتا پانکراس در برابر آسیب های اکسیداتیو محافظت می کند. علاوه بر این ، آب قلیایی با تنظیم هموستاز کلسترول به کاهش سرعت افزایش وزن در موش های چاق کمک می کند.
در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی ، نشان داده شده است که آب قلیایی عوارض جانبی ناشی از همودیالیز مانند تولید بیش از حد رادیکال های آزاد را کاهش می دهد. در صورت سنگ مثانه ادرار ، آب قلیایی دفع ملامین را تسریع می کند و از تجمع آن در مثانه جلوگیری می کند ، که به نوبه خود شرایط پاتولوژیک مرتبط با سنگ مثانه را بهبود می بخشد.
از آنجا که آب قلیایی دارای pH بالاتری است ، ظرفیت طبیعی خنثی سازی اسیدها در معده آن را به گزینه مناسبی برای درمان اختلالات دستگاه گوارش ، از جمله بیش فعالی معده ، اسهال و غیره تبدیل می کند. در موارد بیماری های ریفلاکس حنجره و معده و مری ، آب قلیایی نشان داده است که با خنثی سازی اسید در معده ، پپسین ، اندوپپتیداز مسئول بیماری ریفلاکس ، غیرقابل برگشت عمل می کند.
در صورت کم آبی ناشی از ورزش در بزرگسالان سالم ، آب قلیایی الکترولیز شده نشان می دهد که ویسکوزیته خون با برش زیاد را کاهش می دهد ، ضریبی برای تعریف خواص چسبناک خون.
جالب اینجاست که مصرف آب قلیایی نیز اثرات مفیدی در افزایش طول عمر نشان داده است. موش هایی که با آب قلیایی تجویز می شوند نسبت به همتایان خود که با آب معمولی تجویز می شوند میزان بقای بهتری نشان داده اند.
علاوه بر مزایای احتمالی نوشیدن آب قلیایی برای سلامتی ، استحمام با آن مشکلات مربوط به پوست را نیز بهبود می بخشد. به عنوان مثال ، حمام کردن موش ها با آب قلیایی نشان داده است که با حفظ تعادل بین سیتوکین های پیش و ضد التهاب ، آسیب پوستی مرتبط با اشعه ماورا بنفش را کاهش می دهد.
با وجود بسیاری از مزایای مصرف آب قلیایی ، کنترل کیفیت مناسب برای حفظ pH آن در محدوده قابل قبول فیزیولوژیکی ضروری است. طبق دستورالعمل های WHO در مورد کیفیت آب آشامیدنی ، آب قلیایی با pH بیشتر از 9 باعث تحریک پوست و چشم در موش و خرگوش می شود. در انسان ، آب با pH بالاتر از 10 باعث تحریک پوست ، چشم و غشای مخاط می شود. همچنین ممکن است باعث تحریک دستگاه گوارش در افراد حساس شود. جدا از این مشکلات ، تخریب الکترود در طی فرآیند الکترولیز آب همچنین ممکن است نانوذرات پلاتین بسیار واکنشی ایجاد کند که ممکن است اثرات سمی نیز داشته باشد.
منابع :
https://www.fda.gov.tw/upload/189/Content/2014012910285936813.pdf
https://extension.psu.edu/crorosive-water-problems
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4906185/
http://www.who.int/water_sanitation_health/dwq/chemicals/ph.pdf
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22844861
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5126823/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26753412